دایرة المعارف روشنگری

په پینو و پیپ

(۱۹۹۸)

برژیت مین

نویسنده بلژیکی

برگردان

میم حجری

• روز بعد، همچنان برف می‌بارد.

• «حال موش چطور است؟»، مادر په پینو می‌پرسد.

• «آه، خیلی بهتر از قبل»، پدر په پینو جواب می‌دهد.

• «شیرش را لاجرعه سر کشیده و اکنون با په پینو بازی می‌کند.
• موش کوچولوی واقعا دوست داشتنی ئی است.»

• «چطوره، ما او را مدتی کوتاه همین جا نگه داریم؟
• بیرون، هوا خیلی سرد است.
• علاوه بر این، په پینو می‌تواند بالاخره همبازی ئی داشته باشد.
• زمستان که ابدی نیست.
• خواهی دید، وقتی که بهار آید، موش خود داوطلبانه خواهد رفت.»

• پیپ و په پینو از همدیگر خیلی خوش شان می‌آید.

• آندو کشف می‌کنند که هر دو از کتاب‌های همانندی خوش شان می‌آید و بازی‌های همانندی را دوست دارند.

• و وقتی که په پینو بلند بلند می‌خندد، پیپ حتما در نزد او ست.

• بهار یکباره از راه فرا می‌رسد.

• درخت‌ها شکوفان می‌شوند.

• پدر په پینو دیری است که در باره رفتن پیپ حرفی نزده است.

• برای اینکه پیپ و په پینو از همدیگر اینقدر خوش شان می‌آید.

• تابستان و بعد پائیز نیز سپری می‌شوند.

• بزودی دوباره زمستان خواهد شد.

• حالا حدود یک سال است که پیپ در خانه په پینو زندگی می‌کند و په پینو تنها آرزوئی که دارد این است که پیپ برای همیشه آنجا بماند.

• روزی از روزها، مادر په پینو نفس نفس زنان به خانه می‌آید.

• «بچه‌ها من خبر بدی برای تان دارم!»، مادر په پینو می‌گوید.
• «دنبال پیپ می‌گردند.
• توس نلدا ـ کبوتر نامه رسان ـ آگهی بلند بالائی بر چنار کهنسال چسبانده است.
• او موش سفیدش را جست و جو می‌کند که برایش کار می‌کند.»

• رنگ په پینو می‌پرد.

• «تو از دست توس نلدا فرار کرده ای؟»، په پینو از پیپ می‌پرسد.

• «نه.
• بی شک و تردید نه.
• من اصلا توس نلدائی نمی‌شناسم»، پیپ می‌گوید.

• «پس غمی‌نیست»، په پینو شادمانه می‌گوید.
• «پس او دنبال موش سپید دیگری می‌گردد.»

• پدر په پینو او را روی زانویش می‌نشاند.

• «په پینو، یک بار، حداقل یک بار به حرف من گوش بده.
• ما باید عاقل باشیم.
• شما دو تا همبازی خوب یکدیگر بوده اید.
• پیپ اما به تو تعلق ندارد.
• اگر پیپ از دست توس نلدا فرار کرده باشد، تو باید او را به او برگردانی!»

• «نه!»، په پینو با خشم فریاد می‌زند.
• «پیپ باید با ما بماند.
• او این توس نلدا را اصلا نمی‌شناسد.»

• «این ادعای پیپ است»، پدر په پینو می‌گوید.
• «از کجا معلوم که او راست می‌گوید.
• من اما یک خرگوش صادق هستم.
• من حوصله جنگ و دعوا ندارم، می‌شنوی؟
• بنابرین، من مسئله را روشن خواهم کرد.
• در آن صورت، من با دست خودم پیپ را برخواهم گرداند.»

• پدر په پینو برمی‌گردد و می‌خواهد که از پیپ سؤالی کند.

• پیپ اما تندتر از او ست.

• او از لای پاهای پدر په پینو می‌گذرد و در لا به لای درختان بیشه ناپدید می‌شود.

• سه روز است که پیپ رفته و از او خبری نیست.

• هوا هم خیلی سرد است.

• په پینو خیلی غمگین است.

• پیپ حالا کجا ست؟

• آیا او از سرما می‌لرزد؟

• و سرانجام په پینو به جست و جوی پیپ می‌پردازد.

• «پیپ!»، په پینو با صدای بسیار بلند داد می‌زند.
• «کجائی پیپ، کجائی؟»

• صدای په پینو گرفته است، ولی با این حال، به جست و جوی پیپ ادامه می‌دهد.

• وقتی که شب از راه فرامی‌رسد، په پینو به خانه برمی‌گردد و بی آنکه حرفی بزند، سر بر بالش می‌نهد تا بخوابد.

• «بزرگسال‌ها مضحک اند»، په پینو با خود می‌گوید.
• «به چه دلیل، آنها به حرف‌های این توس نلدا باور می‌کنند؟
• چرا او قبلا دنبال موش نمی‌گشت؟
• باید یک جای کار بلنگد.»

ادامه دارد.