دایرة المعارف روشنگری

قصص جادوگر کوچولو

جینا روک پاکو

(۱۹۳۱)

برگردان

میم حجری

• جادوگر کوچولو ـ بعضی وقت‌ها ـ حواس پرت است.

• آنگاه دست و رو شستن یادش می‌رود، سپیده سحر ترانه شامگاهی می‌خواند و برای قورباغه‌ها بال و پر جادو می‌کند.

• اما، روزی از روزها، وقتی که باد از هر چهار طرف وزیدن داشت، حواس پرتی جادوگر کوچولو از حد و اندازه گذشت.
• در نتیجه، حتی عصای جادویش را گم کرد.

• «آخ.
• اجا مجا لا ترقا!»، جادوگر کوچولو به سکسکه افتاده بود.
• «بدون عصا چه می‌توانم کرد!»

• جادوگر کوچولو آنقدر گریه کرد که گلها همه خیس شدند.

• اما چون گریه کارساز نبود، به جستجوی عصا پرداخت.

• جانورها هم کمکش کردند.

• پس از مدتی جست و جو، ناگهان مردی را دید، که پسر بی تربیتش را می‌خواست با عصائی تنبیه کند.

• «دست نگه دار!»، جادوگر کوچولو داد زد.
• «عصا را بده من!
• این حتما عصای جادوی من است!»

• «نه!»، مرد گفت.
• «تو اشتباه می‌کنی!»

• «من حالا نشانت می‌دهم!»، جادوگر کوچولو گفت.

• بعد عصا را از دست مرد گرفت و به اجی مجی گفتن پرداخت.

• اما چیزی اتفاق نیفتاد.

• مرد به خنده افتاد و جادوگر کوچولو شرمنده شد.
• و به جست و جوی عصای جادو ادامه داد.

• خارزار را جست و مزرعه خشخاش را جست.

• ناگهان چشمش به سگ پشم آلوئی افتاد که عصائی را در دهن داشت.

• «سگ!»، جادوگر کوچولو صدا زد.
• «تو عصای جادوی مرا در دهن داری.
• عصای مرا بده به من!»

• «این عصای جادوی تو نیست!»، سگ گفت.
• «مزاحم من نشو!»

• اما چون جادوگر کوچولو دست بردار نبود، سگ ـ بالاخره ـ عصا را به او داد.

• «حالا نگاه کن!»، جادوگر کوچولو با صدائی بلند گفت.
• «حالا خواهی دید.»
• و ورد جادو را بر زبان راند:
• «اجی مجی لا ترجی!»

• اما با ورد جادو آب از آب تکان نخورد.

• سگ لبخند زد و جادوگر کوچولو برای بار دوم شرمنده شد.

• جادوگر کوچولو مدت مدیدی به دنبال عصای جادو گشت و تقریبا خسته و نومید شده بود که چشمش به چیز عجیبی افتاد.

• در وسط علفزار نهالی قرار داشت، با گل سرخی و گل لاله ای.

• «نگاه کنید!»، جادوگر کوچولو به جانوران گفت.
• «چنین چیزی هرگز وجود نداشته است!»

• آنگاه ـ ناگهان ـ دریافت که نهال عجیبی از این دست، فقط عصای جادو می‌تواند باشد.

• عصای نهالگون برگ‌ها و گل‌ها را از خود دور کرده بود، تا جادوگر کوچولو بتواند او را باز شناسد.

• «اجی مجی لا ترجی!»، جادوگر کوچولو خطاب به نهالک داد زد.

• آنگاه بارانی از گل سرخ، گل لاله، بادکنک و قطرات شور بارید.

• «هورا!»، جادوگر کوچولو با صدای بلندی گفت.
• «عصای جادویم دو باره پیدا شد!»

• جادوگر کوچولو آنگاه همراه با جانوران جشن گرفت.

• روباه با خرگوش می‌رقصید.

• گربه با سگ می‌رقصید.

• جوجه تیغی با کلاغ می‌رقصید.

• سنجاب با غاز می‌رقصید.

• و جادوگر کوچولو با عصای جادو به پایکوبی برخاسته بود و شادمان تر از همیشه بود.

پایان