دایرة المعارف روشنگری

جینا روک پاکو

(۱۹۳۱)

برگردان

میم حجری

قصه گربه‌ها

۷

پیر مرد و گربه

• گربه در روستا بزرگ شده بود.

• در بهار، وقتی که پیرمرد چوپان، گوساله‌ها و بره‌ها را برای چرا به کوه می‌برد، گربه را هم در کوله پشتی اش می‌نهاد و با خود می‌برد.

• گربه از روستا و دشت و کوه خوشش می‌آمد.

• گربه هم موش می‌گرفت و هم به دنبال پروانه می‌گذاشت و در حاشیه بیشه با سایه لرزان گیاهان بازی می‌کرد.

• پیرمرد چوپان کم حوصله و نامهربان بود.

• او با گربه صحبت نمی‌کرد.

• پس از دوشیدن گاو و گوسفند، بی کلامی‌ظرف شیر گربه را جلویش می‌گذاشت.

• بعضی اوقات هم بقیه غذای خود را به او می‌داد.

• گربه اما نمی‌دانست که آن هم سهم او بوده و یا نه.

• تابستان طولانی بود و بسیار گرم.

• فقط در اواخر شهریور باران می‌بارید.

• وقتی که هوا بارانی بود، گربه بی سر و صدا وارد کلبه پیرمرد می‌شد و دم در زیر نیمکت کز می‌کرد.

• گربه و پیرمرد یکباره نگاه شان به همدیگر افتاد.

• گربه در باره پیر مرد چیزی نمی‌دانست.
• اما از او ترس هم نداشت.

• پائیز آن سال، زودتر از راه رسید و هوا سرد شد.

• شباهنگام اولین برف بر زمین نشست.

• گاوها اکنون دیگر چیزی برای خوردن نمی‌یافتند.

• پیرمرد اسباب خود را با عجله جمع کرد.

• او می‌بایستی قبل از اینکه کوه را برف فراگیرد، خود را به ده که در دره قرار داشت، برساند.

• گربه در کلبه بود و از پیرمرد فاصله نمی‌گرفت.

• پیرمرد اما اعتنائی به او نداشت.

• او وسایل خود را برداشت و گاوها را به سوی دره راند.

• گربه تنها ماند.

• برف بیشتر و بیشتر بارید.

• روزها و شب‌ها سپری شدند.

• گربه گرسنگی می‌کشید.

• موش‌ها در زیر زمین گرم بودند.

• گربه به فریاد در آمد و از فریاد خود به هراس افتاد.

• برف همه صداها را نابود کرده بود.

• سکوت مطلق بود.

• طولی نمی‌کشید که در و پنجره کلبه هم زیر برف نهان می‌شد و گربه دیگر نمی‌توانست از کلبه بیرون رود.

• ناگهان صدائی به گوشش رسید.

• پیرمرد برگشته بود.

• او به گربه نگاه کرد.

• به گربه حرفی نزد، اما دستش را دراز کرد و او را برداشت.

• بعد گربه را در کوله پشتی اش نهاد و از روی برف سنگین به سوی دره روانه شد.

پایان

ادامه دارد.